پيام

شهاب افشار
93/5/10

+ يکي از قسمتاي جالب تبليغ امسال بازديد از پشت صحنه فيلم " محمد رسول الله " اثر مجيد مجيدي بود .. يکي از دوستان از بدلکارا و بچه هاي پشت صحنه فيلم بود که هماهنگ کرد و رفتيم ..

چشمه دانش 93/5/11

افرين!

به من يا مجيدي ؟!

به هر دو

: ) نه ! آفرين بر اين هنرمند ولايي که هنوز فيلم و نساخته خواب از چشاي وهابيت ملعون گرفته ! ببينيد چقد موضع گيري ميکنند ..

اينکه رفتيد پشت صحنه ي فيلم رو از نزديک ديديد

بر شما هم كه گوشه اي از زحمت ايشون رو نقل كرديد آفرين. عكسا هم زيبا بودن.

و مژده اينکه کودکي پيامبر اسلام از نظر زيبايي قابل مقايسه با حضرت يوسف نيست .. الحمدلله بازيگر بسيار خوش سيمايي اين نقش و بازي ميکنند ..

چرا اين قدر سياه شدين ؟ :)

25 تا عکس از فيلم و دادن به رسانه ها .. سرچ کنيد تو گوگل و اوج هنرنمايي ايراني رو ببينيد .. واقعا بي نظير کار کردن ..

خوب پشت ميز که نميشينيم .. همش به چرخ بوديم خدا قبول کنه ;)

خدا قبول كنه :)

بعيده : )

اي بابا :) ، خدا از تقصيراتتون بگذره و مشمول الطاف خفيه ش كنه

خدا هم بخواد بگذره والا ما يه کاري ميکنيم اينقد داد و هوار ميکنيم که هيچ جايي براي تسويه نميذاريم : )

خوش به حالتون

: )

اخوي تو هم که مرفه بي دردي سواکاري ميکني :)

چه جالب يعني دارن فيلم رو دوباره ميسازن ايراني ها

از نشستن روي اسب معلومه که وارد نيستن. اسبه هم خيالاتي داره عجيب نگاه مي کنه :)

سوار کاري کچا بوددد ! : )

:) اونها تو عکس معلومه

بعله جناب شيرازي دارن به روايت صحيح ميسازن / جامع / نه فقط جنگ هاي پيامبرو

عکس دوم ...

ماکه ادعاي وارد بودن نداشتيم ولي عکسايي هم هست که ادعاي شمارو کاملا تائيد ميکنه : )

دوست سوارکارمون بدون گذاشتن پا تو رکاب سوار ميشد / يعني مهارت تا اينفدر !!!

عکس دوم طوريشه ؟

خيـلي زيباست ... خيـلي ...

شايد بي ربط ولي ياد اين تک بيت ناب افتادم : اين بار خاک را به نظر کيميا نکن ... / بگذار که خاک پات بمانم ابوتراب ...

اگر با من هستيد ، پدر بزرگ من باغ بزرگ و سه اسب سواري داشت ؛ اسب سواري کمي مي دونم ؛ با اين صورت نبايد روي اسب نشست ؛ البته جسارتا :)

به به بانو قلمدون :) اسب رو دوست مي داريم :)

چه کنيم گل نرگس جونم ماييم ديگه !‌ بجاش از رانندگي وحشت دارم اين به اون در :D

ئه :| چرا خواهر :) عوضش من بار اولي که سوار اسب شدم کلي جيغ زدم :| مثل حدود دو هفته پيش که سوار شتر شدم :دي

بعله . وارد مدينه که شديم يکي از دوستان همين تک مصرع ساده رو خوندو اشک مارو در آورد : مدينه شهر پيغمبر ... توي اون سکوت فقط ياد غربت علي و زهرا بود که فرياد ميزد ...

بله از شکل رفتن سمت اسب مشخصه کي اينکارس کي نيست نشستن که جاي خود دارد ..

وقتي که حال ميکده ي دل خراب شد ... شاعر نوشت *علي* و شعرش شراب شد ... / ياامير المومنين ...

زيبا بود .. يا حيدر کرار ..

طلاي اصل بريزد به جاي گرد و غبار / اگر عباي تو را يک نفر تکان بدهد / بعيد نيست که روزي سه بار قبله نما / *به جاي کعبه ضريح تو را نشان بدهد*

ههههه

... / مولاي ما نمونهء ديگر نداشته است/ اعجاز خلقت است و برابر نداشته است/ وقت طواف دور حرم فکر مي کنم/ اين خانه بي دليل ترک برنداشته است/

: )

وقتي ما به جان تو سوگند ميخوريم ... يعني به درد لطف خداوند ميخوريم ... / ياد شعر هاي ناب کربلايي افتادم :) خدا خيرتون بده ... تداعي بعضي کلمات عجيب حس خوبي داره ...

خواهش ميکنم .. ذکر امير المومنين عبادته .. پيامبر فرمودند زينوا مجالسکم بذکر علي ..