زنده نگاه داشتن یاد بزرگان و شخصیت های برجسته دینی بیش از آنکه در اعراب رسم باشد در ایران اسلامی مرسوم بوده و اینگونه مراسمات در بین اعراب کمرنگ تر جلوه می نموده است . اما در این بین جلساتی که با محوریت ائمه ی معصومین علیهم السلام برگزار می شد به دلیل پشتوانه دینی و تاکید بزرگان دینی همواره در بین تمامی ملل از شور و حرارت خاصی برخوردار بوده است .

یکی از این مراسمات اربعین امام حسین علیه السلام است که بحمدلله در سنوات اخیر با توجه خیل عظیمی از مشتاقان آن حضرت با حرارت خاصی برگزار میشود . زیارت اربعین که در روایات به عنوان یکی از علامات مومنین شمرده شده است هر ساله مشتاقان آن حضرت را در کنار مزارشان جمع میکند . این مراسم به دلیل حضور چشمگیر و ملیونی زائرین ابعاد خاصی پیدا میکند که بر متولیان دینی و فرهنگی ایجاب میکند که برای این حرکت عظیم مردمی برنامه ریزی و طراحی های مقتضی را داشته باشند .

به طور خاص شاید بتوان سه رکن اساسی برای اربعین در نظر گرفت که هرکدام مسائل و چالش هایی را به دنبال داشته اند : زیارت اربعین ، پیاده روی و اطعام .

زیارت در روایات و منابع شیعی تعریف مشخص ، آداب و انواعی دارد که آشنا ساختن زائرین و مشتاقان آن حضرت وظیفه ای سنگین بر دوش متولیان امر است . آشنا نبودن با اصول ، آداب و شیوه های زیارت یکی از نقاط ضعف مشخص در بین زائرین حسینی است . نبود این معرفت منجر به ایجاد مشکلاتی در مسیر زیارت و یا حتی در حرمین شرفین و یا کنار ضریح مطهر می باشد . اگر در این سفر ایثار نمود نداشت و یا کم حوصلگی و یا خستگی منجر به در گیری و دلخوری زوار از یکدیگر شد ( کما اینکه این موارد جز شذوذ و نوادر نبوده و به گواه افراد حاضر در این سفر و خادمین حرمین شریف گاهی در محضر معصوم و در کنار ضریح هم متاسفانه مشاهده میشده ) این نشان از آشنا نبودن با آداب زیارت و معنای حقیقی آن است .

آشنا کردن زائرین با بیان اداب زیارت ، زیارت بزرگان و مقام امام ، توسط پخش بروشور ، تشکیل جلسات توجیهی معرفتی در شهر های مبدا و جلسات سخنرانی در ایستگاه های بین راه میتواند به تعمیق و اصلاح معنای زیارت در بین مردم منجر شود .

پیاده روی رکن دوم این همایش ملیونی است . در این همایش دینی مذهبی که قصد تمامی شرکت کنندگان تعمیق رابطه با معصوم و متوسل شدن به آن حضرات به درگاه پروردگار متعال است ، گاه به دلیل عدم آشنایی با معارف دینی ، برای انجام مستحبات واجباتی کمرنگ شده و به آنها توجه نمیشود .

یکی از مغفولین در پیاده روی اربعین نماز است که گاه مورد توجه واقع نمیشود . در این سفر که انتظار میرود رهاورد آن آشنایی با نماز و تصحیح آن (ظاهری و باطنی) باشد گاها به دلیل خستگی ، ازدحام و یا شوق زیارت مورد توجه واقع نمیشود . که انتظار میرود کاروان ها ، روحانیون و سایر مومنین به روش صحیح متذکر شوند .

حجاب اسلامی دومین مغفول این سفر است . از آنجایی که پیاده روی دسته جمعی و خانوادگی است و از ملل مختلف و فرهنگ های مختلف حضور میابند ، لذا انتظار میرود حجاب با صورت کامل خودش نمود پیدا کند تا علاوه بر تبلیغ و ترویج آن برای جوامع بیگانه واجبی چنین مهم مغفول نماند . حال اینکه رگه های از بی حجابی در بین زوار ایرانی مشاهده میشود که انتظار میرود با برخورد منطقی صحیح و اصولی از گذارده شدن پایه های سنت غلط جلوگیری شود . حضور زنان در ازدحام شدید نیز نیازمند تدابیری است تا از مشکلات احتمالی پیش گیری شود .

و سومین رکن اطعام است . هرچند این مراسم در خارج از مرزهای میهن اسلامی مان برگزار میشود لکن انتظار میرود گروههای مردمی برای شرکت در این امر توجیه شده و در ثواب این امر خداپسندانه و واجب شریک باشند . هرچند به اعتقاد درست اطعام کنندگان قبل از اطعام مشخص اند ولی برنامه ریزی برای شرکت دادن مردم در این امر از ضروریات است .